Poniżej przedstawiamy interesujący fragment nie publikowanego wcześniej tekstu ks. Jana Ziei zatytułowanego „Myśli o odnowie życia kościelnego w Polsce”. Wiele cennych refleksji, jakie zawiera ten maszynopis (datowany: sierpień 1975 r.), będziemy się starali przedstawić naszym Czytelnikom w kolejnych numerach.

Z wyraźnym upragnieniem Pan Jezus zapowiedział, że między Jego uczniami będą i tacy, którzy „dla Królestwa Bożego wyrzekną się trosk i radości życia rodzinnego, nie będą się żenili, ale całkowicie oddadzą się głoszeniu Ewangelii Królestwa Bożego” (Mt 19,12.29).
Jest całkowicie zrozumiałe, że przede wszystkim tacy ludzie będą przez Kościół uznawani za godnych wejścia w szeregi hierarchii kapłaństwa Chrystusowego.
Ale jest też całkowicie pewne, że od początku dziejów Kościoła między kapłaństwem hierarchicznym a małżeństwem nie widziano żadnej sprzeczności zasadniczej, opartej o wolę Bożą czy Chrystusową (1 Tym 3,2-4; Tit 1,6). Jedno i drugie będzie uznawane za Sakrament. Prezbiterami i biskupami bywali i ludzie żonaci, ojcowie rodzin.
Jak te sprawy mają się układać dziś po tylu wiekach doświadczeń? „W prawdzie, sprawiedliwości i miłości”. Kościół nie przestanie pragnąć, by jak największa liczba „sług ołtarza” żyła w celibacie, w bezżeństwie. Ale co robić, gdy ktoś, przyjąwszy święcenia kapłańskie, po kilku latach czuje, że życie w celibacie jest wyraźnie ponad jego siły? Sądzę, że „w prawdzie, sprawiedliwości i miłości” takiemu człowiekowi trzeba pozwolić, jeżeli o to będzie prosił, by odszedł z szeregów duchowieństwa, roztropnie zawarł związek małżeński, założył rodzinę, żył przykładnie po chrześcijańsku, jak zwykły człowiek świecki.
Jeżeli Kościołowi – do pełnienia niezbędnych posług duszpasterskich – zabraknie żyjących w celibacie, na skutek tych czy innych przyczyn, to nie należy wątpić, że Kościół przywróci pierwotną praktykę nierobienia z małżeństwa jakiejkolwiek przeszkody do pełnienia „służby ołtarzowi”.
W każdej parafii, w której dane mi było posługiwać, mógłbym wskazać rodziny, których ojcom można by bezpiecznie dać udział w kapłaństwie hierarchicznym i powierzyć im przewodniczenie w sprawowaniu Najświętszej Eucharystii.
Ks. Jan Zieja